Eenzaamheid en alleen zijn of zich alleen voelen is de ergste ziekte die iemand kan overkomen. Het is eigenlijk van alle tijden. Op het einde van de jaren 1800 verscheen in het Frans trouwens een meesterwerk onder de titel “Sans Famille” in het Nederlands vertaald als “Alleen op de wereld”. Het boek werd een wereldbestseller en was van de hand van Hector Malot. Het vertelt het verhaal van een jongen Rémi, een vondeling die zijn ouders nooit heeft gekend en alleen zijn tocht door Frankrijk voortzette. Hij wordt opgevangen door een pleeggezin maar vanwege het feit dat zijn stiefvader zonder werk viel en het pleeggezin geen inkomsten meer had, werd Henri verkocht, met alle gevolgen vandien. Een heel herkenbaar drama.
Wie eenzaam is voelt zich niet goed, wordt eerder ziek en verkort zijn leven. Daar kun je gelukkig iets aan doen.
Het jongetje vond troost in de natuur en de verwondering van alles wat hij ontmoette. Ook toen waren er goede lieden en mensen met slechte bedoelingen. Jongeren die elkaar troosten en helpen en ouderen die onbaatzuchtig zijn tegenover hulpbehoevenden. Tegenwoordig zijn er wellicht miljoenen mensen die zich alleen op de wereld voelen en hulp nodig hebben. Wie herkent ze en wie wil hen helpen? Wie heeft voldoende menselijkheid om geen excuses te verzinnen?
De ergste ziekte
Eenzaamheid is de ergste ziekte van alle tijden en het besef of de overtuiging dat niemand je kan of wil helpen of naar je wil luisteren, is vreselijk. Je moet haast eremiet zijn en troost vinden in hogere gedachten om aan de wanhoop te ontsnappen en uit het “dal der diepe duisternis” te geraken.
Vandaar ook dat zelfs in welstellende omgevingen het gebruik van antidepressiva voortdurend toeneemt. Dat is niet zonder reden. Heel veel vrouwen zijn er ook onder de slachtoffers, omdat ze zowel een dubbele taak hebben, ofwel niet gehoord worden, ofwel ondankbaarheid ervaren vanwege hun partner en de kinderen. Het is niet prettig. Als je dan slecht slaapt en ligt de piekeren is de depressie niet ver af.
Vooral ouderen
Hoe ouder iemand wordt, des te meer is eenzaamheid ingrijpend, ook voor de gezondheid. Je ziet het vaak, als bij een echtpaar één van beiden overlijdt, de andere ook snel kan volgen. Dat is geen wet, maar wel een vaststelling. Bovendien verkort eenzaamheid het leven, dat was het resultaat van een onderzoek door de Chinese Longitudinal Healthy Longevity Survey, waaraan 15.500 deelnemers van 65 tot 99 jaar deelnamen.
Het verkort niet enkel het leven, het beïnvloedt ook de kwaliteit van de gezondheid in vergelijking met echtparen die nog mekaar hebben en dus niet gevoelig zijn voor eenzaamheid en negatieve emoties. Het onderzoek heeft ook aangetoond dat meer vrouwen dan mannen te lijden hebben onder eenzaamheid en dit niet enkel omdat mannen doorgaans fragieler zijn en vroeger heengaan dan hun partner. Vrouwen leven statistisch langer, maar ook omdat ze beschermd zijn door hormonale factoren. Van zodra de oestrogenen beginnen te verminderen halen ze de mannen in, wat betreft kwetsbaarheid. Vandaar dat sommige artsen kunstmatige hormonen voorschrijven, hoewel dit ook niet zonder gevaar is.
Vrouwen hebben veelal een verzorgende en bemoederende functie en taak gehad in het gezin. Als de kinderen “wegvliegen” en de man met pensioen gaat, ontbreekt het vaak aan dialoog. De eenzaamheid slaat toe. Eén derde van de vrouwen reageert daarop met een gezondheidsprobleem, tegenover één vijfde van de mannen. Waarom weet men niet heel duidelijk, maar uit bevraging bij duizenden respondenten bleek dat de optelling op te leveren.
Vrouwen beredderen verder het huishouden, maar dat levert te weinig fysieke activiteit op: ze verouderen daardoor sneller met een minder goede gezondheid tot gevolg. Globaal genomen verkort eenzaamheid volgens berekenen de leeftijd van eenzame senioren met minstens drie jaar. Het aantal gezonde jaren vermindert nog meer, soms met meer dan vijf à zes jaar.
Wat is de oplossing?
- Praat problemen uit.
- Zoek vrienden of vriendinnen op en sluit aan bij een vereniging.
- Als je het kunt, trek erop uit.
- Eet gezond en wissel informatie uit met familie, vrienden, buren.
- Probeer zo lang mogelijk actief te blijven.
- Maak elke dag een wandeling.
- Shop lokaal, zodat je nog iemand ziet en met iemand kunt praten.
- Deel je problemen met anderen.
En als het je wat te veel wordt, is er gelukkig hulp van de natuur: Hypericum oftewel Sint-Janskruid dat de glimlach van de zon heeft vergaard.
Een tip:
Hyperibell van Fytobell.
Je vindt Hyperibell van Fytobell in de apotheek met CNK-bestelnummer: 2899-938.
Of je kunt Hyperibell van Fytobell ook online bestellen via www.fytobell.be of www.boverte.com.
De eenzaamheid zal plaats maken voor opgeruimdheid.